Oko w oko z Jarawa

Michal w samolocie do Delhi a ja w drodze do Kalipur… Na miejsce można dostac się statkiem lub autobusem… wybrałam ta druga opcje, no bo ile można pływać (w sumie na pokladzie spędziliśmy około 80godzin;)). Ale nie był to jedyny powod… Droga która laczy polnoc-poludnie, przechodzi przez obszary zamieszkale przez plemie Jarawa, słynące z waleczności i ostrej niechęci do obcych… Nie podoba im się, ze zostala wybudowana droga, ze wycina się lasy w których mieszkaja, ze ingeruje się w ich zycie i dlatego czasami bywaja agresywni ...! Z tego tez powodu, przejazd przez te obszary odbywa się tylko w wyznaczonych godzinach (8 razy w ciagu dnia), pod czujna eskorta żołnierzy… W konwoju obowiązują jasne zasady – nie można się zatrzymywac, robic zdjęć i kontaktowac się z plemienim Jarawa… Zobaczymy jak to wyglada w praktyce…
O 6:30 otwieraja punkt kontrolny i wjezdzamy na teren rezerwatu… do dzungli, która kryje w sobie wiele tajemnic…Już po przejechaniu kilku kilometrow na droge wyskakuja „buszmeni” przypominające bardziej plemie Afrykanskie niż Hindusow… Maja bardzo ciemna skore, typowo afrykanski wlosy a ich jedynym strojem jest przepaska na biodrze (u kobiet jest to również jedyna garderoba… :)) i opaska na glowie zrobiona z lisci… Chca koniecznie złapać autobusowego stopa… Czasami kierowcy uda się wyminąć autostopowoczow i pojechac dalej, ale czasami nie ma wyjscia… musi się zatrzymac … po jakims czasie mamy kilku dodatkowych pasazerow (nie wiem gdzie w tym czasie był żołnierz prowadzacy konwoj…) – mężczyzn wyposazonych w drewniane łuki, strzaly, dzidy, meczety… Niby nie sa agresywni, ale maja cos dziwnego w oczach… Nie mam odwagi robic zdjęć… Nagle na droge wyskakuja kobiety z dziecmi… Scenariusz podobny... Tym razem kilka kobiet z dziecmi dołączyło na poklad… I tak jedziemy wspolnie przez kilkanascie kilometrow spogladajac na siebie ukradkiem…
Jeszcze kilkakrotnie na drodze pojawiaja się Jarawa – czasami tylko stoja i się patrza, czasami wykonaja jakis dziwny taniec… Podobno na obszarze przez który przejezdzamy zyje około 250-300 osob należących do tego plemienia…
Wyjezdzamy z rezerwatu ale to nie koniec wrazen…. Przede mna jeszcze dwie przeprawy promowe i co chwile zmieniajacy się krajobraz - dzungla, wybrzeże, dzungla, pola, wioski i na koniec ...dzungla!
Po 10h i przejechaniu 300km (niezla srednia, co:)?), dojeżdżam na miejsce… znowu trafilam na koniec swiata… a co ciekawe - spotkalam tam Polaka...:)!

Zdjęcia (14)

Komentarze (6)